Lappland

Hej iedereen!

Ik spendeer nu mijn laaste dagen hier in Zweden, want ik ben nu in Kiruna!

Ik heb eigenlijk niet heel veel te vertellen, want onderweg was er niet erg veel te beleven.
In ieder geval toen ik uit Östersund vertrokken was, had de rust mij goed gedaan, want ik fietste gelijk een stuk harder. Iets van 124 km gefietst die dag en uiteindelijk zag ik een bordje Rästplats langs de weg. Even kijken, dacht ik. Een klein hutje, met een vuurplaast, waar ook hout lag. Prima slaapplek dus. Ik hoefde alleen mijn slaapzak in de hut te leggen en even eten te koken. Dat scheelde weer met de tent opzetten.
Hoewel het niet echt nodig was (met de temperatuur) had ik toch een vuurtje gemaakt. Dat vond ik wel even gezellig. Maar slapen ging moeilijk, want het bleef maar licht, het schemerde eigenlijk maar 3,5 uur en daarna zag je de zon alweer. Toen ik wakker werd hoorde ik steeds lawaai. Bleek dat er vogels waren die een nestje in de hut hadden en steeds naar binnen en buiten vlogen. Niet goed geslapen dus, maar ik was in ieder geval blij dat ik zo'n plaats gevonden had. Toen had ik sparrenthee gemaakt (dat wilde ik altijd al proberen) en ik moet zeggen, het smaakte best goed. Ook goed voor de vitamines, als je niet altijd fruit bij je hebt. Een nieuwe ontdekking dus, waar ik op mijn reis nog wat aan zal hebben.
Toen doorgefietst en uiteindelijk kwam ik in Lappland aan. "Dat gaat snel!" dacht ik toen. Dat was ook zo, maar Lappland beslaat iets van 20% van heel Zweden. Het grote verschil is, dat er veel meer Saami wonen, de oorspronkelijke bewoners van het gebied. Ik heb best wel respect voor die mensen, want zij als ik hier zo op de weg fiets, wat eindeloos is, met alleen maar bos en moeras, dan moet het wel een keihard leven zijn geweest om in de zeer strenge winter (-30 graden Celsius) te werken en te leven. Zo gingen er 3 dagen voorbij. De hele dag fietsen, eten (of eten kopen), slaapplaats zoeken en tent opzetten, zonder echt veel mensen te zien.
Vlak voor Jokkmokk had ik dan eindelijk de poolcirkel bereikt. Wat een mijlpaal! Ik voelde mij wel even trots en het is ook wel apart zoiets te bereiken. De zon gaat in de zomer namelijk daar precies een dag niet onder. Naarmate je hoger komt blijft de zon langer schijnen. In kiruna is dat al iets van 50 dagen achter elkaar!

Het is trouwens wel grappig, want hier heb je soms rendieren langs en op de weg. De auto's moeten dan langzaam rijden en stoppen voor de rendieren als ze oversteken, of niet aan de kant gaan. Als ik er aan kom met de fiets, dan kijken ze op en rennen ze weg. De mensen in de auto kunnen daar wel om lachen. Misschien denken ze dat ik een groot dier ben ofzo, met mijn fiets. Dat kan ik mij trouwens ook wel voorstellen, want eigenlijk ben je een soort paard, die de hele tijd met bagage door moet banjeren.
Ook typisch iets van het noorden, is dat er een soort fazanten zijn die heel goed gecamoufleerd zijn. Je fietst dan langs en 20 meter voor je voeten: "Whaam!". Een grote ontploffing en ineens zie je een vogel wegvliegen. De eerste keer schrok ik mij kapot, maar ik ben er inmiddels wel aan gewend.

Maar goed uiteindelijk dus in Kiruna aangekomen, een relatief jonge stad, gelegen in het noorden van Zweden, waar ook de hoogste bergen zijn. Hier vlakbij is de Kebnekaise, de hoogste berg van Zweden (iets van 2100 meter), die ik denk ik morgen wil gaan beklimmen. Ik moet alleen even kijken hoe het weer voor de komende dagen is. Daarna ga ik nog een stuk door Finland, waarschijnlijk een week. En via daar naar de Noordkaap. Rusland doe ik maar niet, want visum regelen is een gedoe en ik heb geen paspoort mee, alleen een id-kaart. Anders was ik misschien nog naar Murmansk gefietst. Maar ik wil in ieder geval nog een stukje Finland zien, dus ik zal ook weer een stuk naar het zuiden gaan. Vandaaruit ga ik naar de Noordkaap en dan door Noorwegen weer terug. Ik schat dat ik daar binnen 2 weken ben, het ligt eraan wat ik precies in Finland ga doen.

Het weer is hier trouwens nog steeds goed. Het is iets van 20 graden en de zon schijnt de hele dag (en nacht hahahha), maar afgelopen winter was het hier -40!! Dat kan ik mij echt niet voorstellen, maar hier kijken ze daar niet heel raar van op.

In ieder geval ga ik nog even Kiruna bekijken en ik hoop dat het mij lukt de Kebnekaise te beklimmen.

Oh ja, de kaart van deze site werkt niet helemaal, dus als je wilt weten waar ik zit, moet je kiruna in google maps intypen. Het ligt in het noorden van Zweden.
Het plaatje wat je nu ziet, ligt namelijk heel veel kilometers zuidelijker in Zweden (1000 ong), dus daar ben ik niet.

Hej då!